Donderdag begonnen we de dag vroeg. We zouden heel de ochtend aan de stageopdracht gaan werken. Hier stopten we alleen na een uurtjes al weer mee, aardige doorzetters niet waar? Het was prachtig mooi weer en de baas vroeg of dat wij niet zin hadden om te gaan zwemmen bij CATIE, waar ze een aardig mooi zwembad hebben. Hij moest toch toevallig die kant op, dus kon ons daar afzetten.

Onderweg naar Turrialba besloten we om toch maar niet te gaan zwemmen en met de baas mee te gaan. Eerste stopplaats was een adventure agency. Hier werden we aan een aantal mensen voorgesteld, waar we wellicht in de loop der maanden nog vaker mee in contact zullen komen. Daarna gingen we tanken, een opmerklijk punt is dat niemand de auto of jerrycan vol mag gooien, alleen de werknemer die bij de tank staat. Iets dat je in Nederland (bijna) niet meer tegenkomt.

Vervolgens gingen we nog een paar andere winkeltjes af, had ik bij de plaatselijke gsm shop een Costaricaans simkaartje gekocht, wat overigens binnen een paar tellen gebeurd was, en vervolgende we onze weg naar de laatste winkel. We gingen naar Colon, in Nederland ook wel de Gamma genoemd. De baas had drie weken terug een deur besteld, die een paar dagen terug al klaar had moeten zijn. Ik ben er eergister al geweest, maar toen was die nog niet klaar, maar hij zou 'vandaag' dan echt klaar zijn. Nou nee dus. Althans, de deur was al wel klaar, maar ze wisten niet meer waar de deur was. En konden hem niet mee geven zonder een factuur (terwijl m'n baas daar zowat elke dag komt en iedereen hem kent). Na de factuur gevonden te hebben, heeft het zeker zo'n klein uurtje geduurd voor dat de deur gevonden was. In totaal heb ik 1,5 uur in 'de Gamma' gezeten. Ongelooflijk! Ik voelde me als een klein kind die per se met papa mee moet, omdat die niet alleen thuis mag zitten en zich enorm verveelde en van verveling bijna in slaap viel op de stoel midden in 'de Gamma'.

Mijn shift begon gister om twee uur, maar ik kwam pas om half 4 in de Lodge aan. Vanwege die toestand in 'de Gamma' zijn we vergeten om langs de supermarkt te gaan om het één en ander te halen, waardoor ik daarna nog een keer weg moest met een collega. De nieuwe groep (Nederlanders) was al gearriveerd, dus Wilfred had zijn handen vol. Zeker omdat bijna alle mannen zich direkt naar de bar begaven en gelijk aan het bier wilden. Typisch Hollands!

Wilfred en ik werkten gisteravond samen en ging alles dus vrij goed en snel. Het waren leuke gasten en waren dan allen ook zeer tevreden. Na al onze taken vervuld te hebben en Wilfred voor de laatste keer bij de jongens, die buiten zaten, langs ging om te vragen of ze nog iets wilden hebben (ze hadden ondertussen met z'n tweeën al bijna een krat bier op), wilden ze nog twee biertjes hebben, maar wilden ze ook dat wij er bij kwamen zitten met een biertje. Hier zeiden wij natuurlijk geen nee tegen.

Wat krijg je als je een dikke limburger die bier als water drinkt, een New Kids figuur met spraakgebrek, een Nederlander, een Duitser, een Nederlandse Venezolaan en een Costaricaan bij elkaar zet? Grootse verhalen, gepaard met de grootste lol en een sixpack van het lachen en dit van 11 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends. Ik zal jullie de buikpijn van het lachen besparen, maar wauw wat een nacht!

's Ochtends heb ik een lekker bakkie koffie voor de heren gemaakt, maar dit had ik beter niet kunnen doen. Ik kreeg de opmerking of dat ik gesponsord werd door BAM, en dat zij maar al te jaloers zijn op die koffie waarmee ze een hele nieuwe snelweg kunnen aanleggen. Één ding is zeker: ze zullen de hele dag kunnen genieten van hun tour, want in slaap vallen zullen ze niet!

Om 7 uur ging bij mij het lampje uit en heb ik geslapen tot 3 uur. Waarna ik nog wat aan de stageopdracht heb gedaan en na een filmpje gekeken te hebben m'n bedje ben gaan opzoeken.

Hasta mañana