Gister (29 augustus) was het dan zover. De wekker ging om 5 uur 's ochtends om vervolgens alle laatste dingen te doen, koffers te checken en om 6 uur in de auto te stappen naar Schiphol. Om 11 uur zou het vliegtuig vertrekken, maar omdat ik via Amerika naar Costa Rica zou vliegen moest ik drie uur van te voren aanwezig zijn, wegens veiligheidsredenen. En heb het geweten ook, alles werd dubbel gecheckt.

Het was een negen uur durende vlucht naar Atlanta en was ook wel beetje afzien. Wilfred zat niet naast mij, maar achter mij. Gelukkig kwam ik de tijd wel door met m'n filmpies op m'n iPad,m'n MacBook en aan de binnenkant van m'n ogen. Het eten was goed te doen: rijst met kip. Dan ben ik al snel te vreden! We gingen hier zes uur terug in de tijd.

Schiphol is een aardige vluchthaven, maar als je in Atlanta komt dan weet je niet wat je overkomt. Het is zó groot dat als je van de ene kant van het vliegveld (waar je aankomt) naar de andere kant moet (om je andere vlucht te nemen) per metro daar naar toe moet (je kan ook lopen, maar dan ben je op het gemakkie zo'n 3 kwartier bezig). Bagage werd direct doorvervoerd naar het andere vliegtuig, dus daar hoefden we ons geen zorgen over te maken. Echter ontstaat daardoor wel een probleem. Bij Schiphol hadden we een Bacardi fles gekocht, die te groot was om mee te nemen in de handbagage. Aangezien we beiden al twee koffers hadden ingecheckt zou een ander ingecheckt stuk minimaal 50 euro kosten, 50 euro voor een Bacardi fles is iets te veel van het goede, dus hebben we deze met pijn in onze harten achter moeten laten.

Van Atlanta naar San Jose was het zo'n drie uur vliegen, en gingen weer twee uur terug in de tijd. In totaal is het hier dus acht uur vroeger dan in Nederland. Tijdens deze vlucht lag/zat ik alleen maar te slapen, dus heb weinig gemerkt.

Op het vliegveld werden we door een man opgewacht en werden we dus naar de lodge vervoerd. Een anderhalf uur durende rit in een Jeep. En die hadden we nodig ook, want wat betreft wegen bouwen kunnen de Costaricanen wel wat leren van de Nederlanders. De ene kuil na de ander.. kuil? Ik bedoel gaten, hele open stukken! Ik heb met m'n hoofd verschillende keren het dak aangetikt.

Aangekomen bij de lodge was het al pikken donker. Het is hier namelijk al om 18:00 uur donker en de zon komt om 05:00 uur op. Dus werden we naar onze kamers gebracht en vervolgens nog een lekkere sandwiche gekregen met als dessert Blackberry mousse. M'n buikje zat vol, dus kon heerlijk slapen.